ಹಳ್ಳಿಯ ರೈತನೊಬ್ಬ ಪ್ರತಿ ದಿನವೂ ಬೇಕರಿಯ ಮಾಲೀಕನಿಗೆ ಒಂದು ಕಿಲೋ ಗ್ರಾಮ್ ಬೆಣ್ಣೆ ಮಾರುತ್ತಿದ್ದ. ಅದೊಂದು ದಿನ ಬೇಕರಿ ಮಾಲೀಕ ಬೆಣ್ಣೆಯನ್ನು ತೂಕ ಮಾಡಿದ. ಆ ಬೆಣ್ಣೆಯ ತೂಕ 100 ಗ್ರಾಮ್ ಕಡಿಮೆಯಾಗಿತ್ತು. ಹಾಗಾಗಿ, ರೈತನ ಮೇಲೆ ಬೇಕರಿ ಮಾಲೀಕ ಕೋರ್ಟಿನಲ್ಲಿ ದಾವೆ ಹೂಡಿದ: ರೈತ ತನಗೆ ಮೋಸ ಮಾಡಿದ್ದಾನೆಂದು.
ಕೋರ್ಟಿನಲ್ಲಿ ನ್ಯಾಯಾಧೀಶರು ರೈತನನ್ನು ಪ್ರಶ್ನಿಸಿದರು: ಬೆಣ್ಣೆ ತೂಕ ಮಾಡಲು ರೈತ ಯಾವ ತೂಕದ ಬಟ್ಟು ಬಳಸುತ್ತಿದ್ದಾನೆ ಎಂಬುದಾಗಿ. ರೈತ ಉತ್ತರಿಸಿದ, "ಮಾನ್ಯ ನ್ಯಾಯಾಧೀಶರೇ, ನಾನೊಬ್ಬ ಬಡ ರೈತ. ನನ್ನ ಹತ್ತಿರ ಯಾವುದೇ ತೂಕದ ಬಟ್ಟು ಇಲ್ಲ. ಆದರೆ ತಕ್ಕಡಿ ಇದೆ.”
“ಹಾಗಾದರೆ, ನೀನು ಬೆಣ್ಣೆಯನ್ನು ಹೇಗೆ ತೂಕ ಮಾಡುತ್ತೀ?” ಎಂದು ಕೇಳಿದರು ನ್ಯಾಯಾಧೀಶರು. ಅದಕ್ಕೆ ರೈತನ ಉತ್ತರ ಹೀಗಿತ್ತು: “ಮಾನ್ಯ ನ್ಯಾಯಾಧೀಶರೇ, ಬೇಕರಿ ಮಾಲೀಕ ನನ್ನಿಂದ ಬೆಣ್ಣೆ ಖರೀದಿಸಲು ಶುರು ಮಾಡುವುದಕ್ಕಿಂತ ಬಹಳ ಮುಂಚಿನಿಂದಲೂ ನಾನು ಅವನಿಂದ ಪ್ರತಿ ದಿನವೂ ಒಂದು ಕಿಲೋ ಗ್ರಾಮ್ ತೂಕದ ಬ್ರೆಡ್ ಖರೀಸುತ್ತಿದ್ದೇನೆ. ಪ್ರತಿ ದಿನವೂ ಬೇಕರಿ ಮಾಲೀಕ ಬ್ರೆಡ್ ತಂದು ಕೊಟ್ಟಾಗ ನಾನು ತಕ್ಕಡಿಯ ಒಂದು ತಟ್ಟೆಯಲ್ಲಿ ಆ ಬ್ರೆಡ್ ಇಡುತ್ತೇನೆ. ಇನ್ನೊಂದು ತಟ್ಟೆಯಲ್ಲಿ ಅಷ್ಟೇ ತೂಕದ ಬೆಣ್ಣೆ ತೂಗಿ ಅವನಿಗೆ ಕೊಡುತ್ತೇನೆ. ಈ ವ್ಯವಹಾರದಲ್ಲಿ ಯಾರಾದರೂ ತಪ್ಪು ಮಾಡಿದ್ದರೆ, ಅದು ಈ ಬೇಕರಿ ಮಾಲೀಕನೇ.” ನ್ಯಾಯಾಧೀಶರಿಗೆ ಬೇಕರಿ ಮಾಲೀಕನ ಮೋಸ ಅರ್ಥವಾಯಿತು. ಅವರು ಅವನಿಗೆ ಎಚ್ಚರಿಕೆ ನೀಡಿ ಕಳಿಸಿದರು.