ಕಾಡಿನಲ್ಲಿ ಅತ್ತಿ ಮರದ ಆಶ್ರಯದಲ್ಲಿ ಆನೆಯೊಂದು ವಾಸ ಮಾಡುತ್ತಿತ್ತು. ಆ ಮರದಲ್ಲಿ ರಾಬಿನ್ ಹಕ್ಕಿಯೊಂದು ಗೂಡು ಕಟ್ಟಿ ವಾಸ ಮಾಡಲು ಶುರು ಮಾಡಿತು. ಪ್ರತಿ ದಿನ ರಾಬಿನ್ ಹಕ್ಕಿ ಇಂಪಾಗಿ ಹಾಡುತ್ತಿತ್ತು ಮತ್ತು ಮರದ ಸುತ್ತಲೂ ಹಾರಾಡುತ್ತಿತ್ತು. ಇದನ್ನು ನೋಡುತ್ತಾ ಆನೆಗೆ ರಾಬಿನ್ ಹಕ್ಕಿಯ ಬಗ್ಗೆ ಮತ್ಸರ ಹುಟ್ಟಿತು - ತನಗೆ ಹಾಡಲು ಅಥವಾ ಹಾರಾಡಲು ಆಗುತ್ತಿಲ್ಲವೆಂದು. ಇದನ್ನು ಗಮನಿಸಿದ ರಾಬಿನ್ ಹಕ್ಕಿ ಆನೆಯನ್ನು ಸಂತೈಸಿತು, "ಗೆಳೆಯಾ, ಬೇಸರ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಡ. ದೇವರು ನಿನ್ನನ್ನೂ ವಿಶೇಷ ಜೀವಿಯನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಿದ್ದಾನೆ. ನಿನ್ನ ದೇಹ ಭಾರೀ ದೊಡ್ಡದು ಮತ್ತು ನೀನು ಮಹಾ ಶಕ್ತಿಶಾಲಿ.”
ಆದರೆ, ರಾಬಿನ್ ಹಕ್ಕಿಯ ಮಾತುಗಳಿಗೆ ಆನೆ ಬೆಲೆ ಕೊಡಲಿಲ್ಲ. ತಾನೂ ಹಾಡಬೇಕು ಮತ್ತು ಹಾರಾಡಬೇಕು ಎಂದು ನಿರ್ಧರಿಸಿತು ಆನೆ. ಮರುದಿನ ಅದು ಅತ್ತಿ ಮರ ಹತ್ತಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿತು. ಮರ ಹತ್ತಿ ಹಾರಾಡಬಹುದೆಂದು ಅದರ ಯೋಚನೆ. ಆದರೆ ಆನೆಗೆ ಅತ್ತಿ ಮರ ಹತ್ತಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗಲೇ ಇಲ್ಲ. ಪ್ರತೀ ಸಲ ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದಾಗಲೂ ಅದು ಕೆಳಗೆ ಬಿತ್ತು. ಅನಂತರ ಹಾಡಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿತು ಆನೆ. ಆದರೆ ಅದಕ್ಕೆ ಹಾಡಲಿಕ್ಕೂ ಸಾಧ್ಯವಾಗಲಿಲ್ಲ. ಅದರ ಬಾಯಿಯಿಂದ ಬಂದ ಸದ್ದುಗಳೆಲ್ಲ ವಿಚಿತ್ರವಾಗಿದ್ದವು. ಅದನ್ನು ಕೇಳಿದ ಇತರ ಪ್ರಾಣಿಗಳು ಆನೆಗೆ ಗೇಲಿ ಮಾಡಿದವು. ಇದರಿಂದಾಗಿ ಆನೆಗೆ ಅವಮಾನವಾಯಿತು. ತಾನು ಎಂತಹ ಮೂರ್ಖ ಎಂದು ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಂಡ ಆನೆ, ತನ್ನ ತಾಕತ್ತುಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಹೆಮ್ಮೆ ಪಟ್ಟಿತು.