ಬೆದಕಾಟ ಬದುಕೆಲ್ಲ; ಚಣಚಣವು ಹೊಸಹಸಿವು
ಅದಕಾಗಿ ಇದಕಾಗಿ ಮತೊಂದಕಾಗಿ
ಅಧಿಕಾರ ಸಿರಿ ಸೊಗಸು ಕೀರ್ತಿಗಳ ನೆನೆದು ಮನ
ಕುದಿಯುತಿಹುದಾವಗಂ - ಮಂಕುತಿಮ್ಮ
ಜೀವಮಾನವಿಡೀ ನಮ್ಮದು ಹುಡುಕಾಟ – ಅದಕ್ಕಾಗಿ, ಇದಕ್ಕಾಗಿ, ಮತ್ತೊಂದಕ್ಕಾಗಿ. ಇದು ಎಂದಿಗೂ ಮುಗಿಯದ ಹುಡುಕಾಟ. ಯಾಕೆಂದರೆ ಕ್ಷಣಕ್ಷಣವೂ ನಮಗೆ ಹೊಸಹಸಿವು ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಮಾನ್ಯ ಡಿ.ವಿ. ಗುಂಡಪ್ಪನವರು.
ಅಧಿಕಾರಕ್ಕಾಗಿ ಹುಡುಕಾಟ ಹೇಗಿರುತ್ತದೆಂದು ಗಮನಿಸಿ. ಗ್ರಾಮ ಪಂಚಾಯತಿನ ಸದಸ್ಯನಾದವನಿಗೆ ಅಧ್ಯಕ್ಷನಾಗುವ ಆಸೆ. ಅನಂತರ ಜಿಲ್ಲಾ ಪಂಚಾಯತಿನ ಸದಸ್ಯ ಹಾಗೂ ಅಧ್ಯಕ್ಷ ಪೀಠವೇರುವ ತುಡಿತ. ಅದಾದ ನಂತರ ಶಾಸಕನಾಗುವ ಕನಸು. ಮತ್ತೆ ಮಂತ್ರಿಯಾಗುವ ಹಪಾಹಪಿ. ರಾಜ್ಯ ಸರಕಾರದ ಮಂತ್ರಿಯಾದ ನಂತರ ಈ ಹುಡುಕಾಟ ಮುಗಿದೀತೇ? ಇಲ್ಲ. ಅದರ ಬೆನ್ನಲ್ಲೇ ಕೇಂದ್ರ ಸರಕಾರದ ಮಂತ್ರಿಯಾಗುವ ಹಸಿವು.
ಸಂಪತ್ತಿನ ಹುಡುಕಾಟವೂ ಹೀಗೆಯೇ. ಒಂದು ಬೆರಳಿಗೆ ಚಿನ್ನದುಂಗುರ ಸಾಲದು, ಹತ್ತು ಬೆರಳುಗಳಿಗೂ ಬೇಕೆಂಬಾಶೆ. ಒಂದು ಬಂಗಾರದ ಸರ ಸಾಲದು, ಹತ್ತಾರು ಹಾಕಿಕೊಳ್ಳುವ ಚಪಲ. ಬದುಕಲಿಕ್ಕೆ ಒಂದು ಮನೆ ಸಾಕು. ಆದರೆ, ಸಂಪತ್ತು ಗುಡ್ದೆ ಹಾಕುವ ಚಪಲ ಇದ್ದವನಿಗೆ ಹತ್ತು ಮನೆಯಿದ್ದರೂ ಸಾಲದು. ಮಧ್ಯಪ್ರದೇಶದ ಐ.ಎ.ಎಸ್. ಅಧಿಕಾರಿಯೊಬ್ಬ ೨೫ ಫ್ಲಾಟುಗಳನ್ನು ಕಪ್ಪುಹಣದಿಂದ ಖರೀದಿಸಿದ್ದ. ವಾಹನ ಖರೀದಿಯ ಖಯಾಲಿಯೂ ಹೀಗೆಯೇ – ಎಷ್ಟಿದ್ದರೂ ಇಂಗದ ಹಸಿವು.
ಸುಖದ ಭ್ರಮೆಯಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿದವರ ಕತೆಯೂ ಇದೇ. ಮನೆಯ ನೆಲಕ್ಕೆ ಅಮೃತಶಿಲೆ ಹಾಕಿದರೆ ಸುಖ; ಗ್ರಾನೈಟ್ ಹಾಕಿದರೆ ಹೆಚ್ಚು ಸುಖ ಎಂಬ ಭ್ರಮೆ. ಚಿಕ್ಕಮಗಳೂರಿನಂತಹ ಚಳಿ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿಯೂ ಮನೆಯ ನೆಲಕ್ಕೆ ಅಮೃತಶಿಲೆ ಹಾಕಿಸಿ, ಅದರ ಥಂಡಿಯಿಂದಾಗಿ ಮೊಣಕಾಲಿನ ನೋವು ಅನುಭವಿಸುವವರಿಗೆ ಏನೆನ್ನಬೇಕು? ದೊಡ್ಡ ಟಿವಿ ಇದ್ದರೆ ಸುಖ, ದುಬಾರಿ ಮೊಬೈಲ್ ಫೋನಿದ್ದರೆ ಭಾರೀ ಸುಖ ಎಂದು ನಂಬುವವರ ಪಾಡು ನೋಡಿ. ಅದು ಹಾಳಾದಾಗ, ಅವರ ಸುಖ ಮಣ್ಣುಪಾಲಾಗುತ್ತದೆ.
ಕೀರ್ತಿಯ ಗೀಳು, ಪ್ರಚಾರದ ಹುಚ್ಚು ಹಿಡಿದವರಂತೂ ವಿಚಿತ್ರವಾಗಿ ವರ್ತಿಸುತ್ತಾರೆ. ಪತ್ರಿಕೆಗಳಲ್ಲಿ ಆಗಾಗ ತನ್ನ ಹೆಸರು, ಫೋಟೋ ಕಾಣಿಸಬೇಕು ಎಂಬಲ್ಲಿಂದ ಶುರುವಾಗುತ್ತದೆ. ಕ್ರಮೇಣ ಈ ಗೀಳು ರೇಡಿಯೋ ಮತ್ತು ಟಿವಿ ಪ್ರಸಾರ ಆಕ್ರಮಿಸುತ್ತದೆ. ಇವೆಲ್ಲದರಿಂದ ಯಾವಾಗಲೂ ಮನಸ್ಸು ಕುದಿಯುತ್ತಿದ್ದರೆ, ನೆಮ್ಮದಿ ಇದ್ದೀತೇ?
ಒಳಿತೊಂದೆ ಶಾಶ್ವತವೊ ಉಳಿದೆಲ್ಲವಳಿಯುವುದೊ
ಅಳುವ ನೀನೊರಸಿದುದು ನಗುವ ನಗಿಸಿದುದು
ಒಲಿದು ನೀಂ ನೀಡಿದುದು ನಲವ ನೀನೆಸಗಿದುದು
ನೆಲಸುವುವು ಬೊಮ್ಮನಲಿ – ಮರುಳ ಮುನಿಯ
ಕುದಿಯುವ ಮನಸ್ಸನ್ನು ತಣಿಸುವ ದಾರಿ ಯಾವುದು? ಎಂಬ ಪ್ರಶ್ನೆಗೆ ಮನಮುಟ್ಟುವ ಉತ್ತರ ನೀಡಿದ್ದಾರೆ ಮಾನ್ಯ ಡಿವಿಜಿಯವರು, ಈ ಮುಕ್ತಕದಲ್ಲಿ: “ಒಳ್ಳೆಯದನ್ನು ಮಾಡು”. ಯಾಕೆಂದರೆ ನಾವು ಮಾಡಿದ ಒಳ್ಳೆಯ ಕೆಲಸಗಳು ಮಾತ್ರ ಶಾಶ್ವತ; ಉಳಿದ ಎಲ್ಲವೂ ನಾಶವಾಗಿ ಹೋಗುತ್ತದೆ.
ಮಾನ್ಯ ಗುಂಡಪ್ಪನವರು ಸ್ಥಾಪಿಸಿದ ಗೋಖಲೆ ಸಾರ್ವಜನಿಕ ವಿಚಾರ ಸಂಸ್ಥೆ, ರವೀಂದ್ರನಾಥ ಠಾಗೋರ್ ಕಟ್ಟಿ ಬೆಳೆಸಿದ ಶಾಂತಿ ನಿಕೇತನ – ಇಂತಹ ಸಂಸ್ಥೆಗಳು ನೂರ್ಕಾಲ ಬಾಳಿ, ನಿರಂತರ ಮನುಕುಲದ ಸೇವೆ ಮಾಡುತ್ತವೆ.
ಇಂದು ಮಹಾತ್ಮಾ ಗಾಂಧಿಯವರನ್ನು, ವಿವೇಕಾನಂದರನ್ನು, ಮದರ್ ಥೆರೆಸಾರನ್ನು ನಾವು ಮತ್ತೆಮತ್ತೆ ನೆನಪು ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೇವೆ. ಯಾಕೆಂದರೆ ಅವರು ಮಾಡಿದ್ದೆಲ್ಲವೂ ಒಳ್ಳೆಯ ಕೆಲಸಗಳೇ ಆಗಿವೆ. ಇತರರ ಕಣ್ಣೀರನ್ನು ಒರಸುವುದು, ಸಂಕಟವನ್ನು ಕಡಿಮೆ ಮಾಡುವುದು ದೇವರು ಮೆಚ್ಚುವ ಕೆಲಸ. ಕುಷ್ಟ ರೋಗಿಗಳ ಸೇವೆಯ ಮೂಲಕ ಮದರ್ ಥೆರೇಸಾ ಮಾಡಿದ್ದು ಇಂತಹ ಕೆಲಸ. ಅವರು ಸ್ಥಾಪಿಸಿದ ಸಂಸ್ಥೆ ಇದನ್ನು ಮುಂದುವರಿಸಿದೆ.
ಮಂಗಳೂರಿನ ಚಿಲಿಂಬಿಯಲ್ಲಿ ಕುರುಡ ಮಕ್ಕಳ ಶಾಲೆಯಿದೆ. ಅತ್ತಾವರದಲ್ಲಿ ಕುರುಡರ ತರಬೇತಿಗೆ ಮೀಸಲಾದ ಕೇಂದ್ರವಿದೆ. ಅವರ ಕಷ್ಟ, ಅವರ ಕಣ್ಣೀರು ಒರಸುವ ಅಗತ್ಯ ತಿಳಿಯಲಿಕ್ಕಾಗಿ, ಅಲ್ಲಿಗೆ ಭೇಟಿ ನೀಡಬೇಕು ನಾವು.
ಇತರರಿಗೆ ಸಂತೋಷ ನೀಡುವುದು ಸುಲಭದ ಕೆಲಸವಲ್ಲ. ಆದರೆ ಪರರನ್ನು ನಗಿಸಲು, ಹುರಿದುಂಬಿಸಲು ನೂರಾರು ದಾರಿಗಳಿವೆ. ಇದಕ್ಕಾಗಿ ನಾವು ಹಣ ಖರ್ಚು ಮಾಡಬೇಕಾಗಿಲ್ಲ. ವಾರ್ಷಿಕ ಪರೀಕ್ಷೆಗೆ ಹೋಗುತ್ತಿರುವ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ “ಇವತ್ತು ಪರೀಕ್ಷೆ ಸುಲಭವಿರುತ್ತದೆ” ಎಂದು ಹೇಳಿ. ಆಸ್ಪತ್ರೆಯಲ್ಲಿ ಚಿಕಿತ್ಸೆ ಪಡೆಯುತ್ತಿರುವ ಪಕ್ಕದ ಮನೆಯವರಿಗೆ “ನೀವು ಬೇಗ ಹುಷಾರಾಗುತ್ತೀರಿ” ಎಂದರೆ ಸಾಕು. ಅವರ ಮುಖದಲ್ಲಿ ಮೆಲುನಗು ಅರಳುತ್ತದೆ.
ವಾರಕ್ಕೊಂದು ಗಂಟೆ ಅನಾಥಾಲಯದ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಪಾಠ ಮಾಡಲು ಅಥವಾ ವೃದ್ಧಾಶ್ರಮದ ಹಿರಿಯರ ಜೊತೆ ಮಾತಾಡಲು ಯಾವುದೇ ಖರ್ಚಿಲ್ಲ. ಇವು ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಮಾಡುವ ಕೆಲಸಗಳು. ದೀಪದಿಂದ ದೀಪ ಹಚ್ಚುವ ಕೆಲಸಗಳು.