ಎಲ್ಲರೊಳು ತಾನು ತನ್ನೊಳಗೆಲ್ಲರಿರುವವೋ
ಲೆಲ್ಲಿಲ್ಲಿಯುಂ ನೋಡಿ ನಡೆದು ನಗುತಳುತ
ಬೆಲ್ಲ ಲೋಕಕ್ಕಾಗಿ ತನಗೆ ತಾಂ ಕಲ್ಲಾಗ
ಬಲ್ಲವನೆ ಮುಕ್ತನಲ - ಮಂಕುತಿಮ್ಮ
ಎಲ್ಲದರಿಂದ ಎಲ್ಲರಿಂದ ಮುಕ್ತನಾಗಬಲ್ಲವನು ಯಾರು ಎಂಬ ಪ್ರಶ್ನೆಗೆ ಈ ಮುಕ್ತಕದಲ್ಲಿ ಉತ್ತರ ನೀಡಿದ್ದಾರೆ ಮಾನ್ಯ ಡಿ.ವಿ.ಗುಂಡಪ್ಪನವರು. ಅಂತಹ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಮೂರು ಗುಣಗಳನ್ನು ಅವರು ವಿವರಿಸಿದ್ದಾರೆ.
ಮೊದಲಾಗಿ ಆ ವ್ಯಕ್ತಿಗೆ ಎಲ್ಲರಲ್ಲಿಯೂ ತಾನು ಮತ್ತು ತನ್ನಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲರೂ ಇದ್ದಾರೆ ಎಂಬ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಬದುಕಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗಬೇಕು. ಎಲ್ಲೆಲ್ಲಿಯೂ ಎಲ್ಲ ಸಂದರ್ಭಗಳಲ್ಲಿಯೂ ತನ್ನ ನಡೆನುಡಿಯಲ್ಲಿ ಹಾಗೆಯೇ ನಡೆಯುವ ವ್ಯಕ್ತಿ ಅವನು. ಇತರರ ಸಂತೋಷದಲ್ಲಿ ಖುಷಿ ಪಡುತ್ತ, ಪರರ ದುಃಖವನ್ನು ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳುತ್ತ ಬದುಕುವುದು ಆ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಎರಡನೆಯ ಗುಣ. ಮೂರನೆಯ ಗುಣ ಲೋಕಕ್ಕೆ ಬೆಲ್ಲವಾಗಿ, ತನಗೆ ತಾನು ಕಲ್ಲಾಗಿ ಬದುಕುವುದು. ಅಂದರೆ ಇತರರಿಗೆ ಆನಂದವನ್ನು ನೀಡುತ್ತ, ತನ್ನ ಎಲ್ಲ ಸಂಕಟಗಳಿಗೆ ಕಠೋರವಾಗಿ ಇರುವವನೇ ಎಲ್ಲದರಿಂದ ಬಿಡುಗಡೆಯಾಗಬಲ್ಲ.
ಯಾರಾದರೂ ಈ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಬದುಕಲು ಸಾಧ್ಯವೇ? ಸಾಧ್ಯ ಎಂಬುದಕ್ಕೆ ಚರಿತ್ರೆಯಲ್ಲಿ ನೂರಾರು ನಿದರ್ಶನಗಳಿವೆ. ಭಾರತದ ಋಷಿಮುನಿಗಳು ಹೀಗೆಯೇ ಮುಕ್ತರಾಗಿ ಬದುಕಿದ್ದರು. ರಾಮಕೃಷ್ಣ ಪರಮಹಂಸ, ಸ್ವಾಮಿ ವಿವೇಕಾನಂದ, ರಮಣ ಮಹರ್ಷಿ, ಅರವಿಂದರು, ಮಹಾತ್ಮಾ ಗಾಂಧಿ ಹೀಗೆಯೇ ಬಾಳಿದವರು.
ಇತ್ತೀಚೆಗಿನ ಒಂದು ಉದಾಹರಣೆ: ತಮಿಳ್ನಾಡಿನ ನಾಗಪಟ್ಟಣಂನ ದಂಪತಿ ಕೆ. ಪರಮೇಶ್ವರನ್ ಮತ್ತು ಚೂಡಾಮಣಿ. ೨೬ ಡಿಸೆಂಬರ್ ೨೦೦೪ರಂದು ಸುನಾಮಿಯ ರಕ್ಕಸ ಅಲೆಗಳು ತಮಿಳ್ನಾಡಿನ ತೀರಕ್ಕೆ ಅಪ್ಪಳಿಸಿದವು. ಅಂದು ಇವರ ಮಕ್ಕಳಾದ ರಕ್ಷಣ್ಯ (೧೨ ವರುಷ), ಕಾರುಣ್ಯ (೯ ವರುಷ) ಮತ್ತು ಕಿರುಬಾಸನ್ (೫ ವರುಷ) ಮನೆಯಿಂದ ಅರ್ಧ ಕಿಲೋಮೀಟರ್ ದೂರದಲ್ಲಿದ್ದ ಸಮುದ್ರ ತೀರಕ್ಕೆ ಹೋಗಿ ಆಟವಾಡುತ್ತಿದ್ದರು. ಜೊತೆಗೆ ಏಳು ಬಂಧುಗಳೂ ಇದ್ದರು. ಅವರೆಲ್ಲರೂ ಸುನಾಮಿಗೆ ಬಲಿ. ಅಲ್ಲೇ ಇದ್ದ ಪರಮೇಶ್ವರನ್ ಅದು ಹೇಗೋ ಪಾರಾಗಿ, ಕೊನೆಗೆ ಮನೆಯಲ್ಲಿದ್ದ ಮಡದಿ ಚೂಡಾಮಣಿಗೆ ಸುದ್ದಿ ತಿಳಿಸಿದಾಗ ಆಕೆಗೆ ಆಘಾತ. ಎರಡು ದಿನ ಆಕೆ ಮಾತಿಲ್ಲದೆ ಕೂತಿದ್ದರು. ಮೂರನೆಯ ದಿನ ಸಮುದ್ರ ತೀರದಲ್ಲೇ ಅವರೆಲ್ಲರ ಶವ ಮಣ್ಣು ಮಾಡಿ ಮನೆಗೆ ಬಂದರು. ಇಬ್ಬರಿಗೂ ಬದುಕೆಲ್ಲ ಕತ್ತಲಾಗಿ, ಆತ್ಮಹತ್ಯೆಗೆ ತಯಾರಾಗಿದ್ದರು. ಆಗ, ನಾಗಪಟ್ಟಣಂನ ಹಲವು ಮನೆಗಳಲ್ಲಿದ್ದ ಅನಾಥ ಮಕ್ಕಳ ಅಳು ಇವರಿಬ್ಬರ ಕರುಳು ತಟ್ಟಿತು. ಸಾಯುವ ಬದಲು ಅನಾಥ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಸಾಕಲು ನಿರ್ಧರಿಸಿದರು. ಒಂದಲ್ಲ, ಎರಡಲ್ಲ ಮೂವತ್ತು ಅನಾಥ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ತಮ್ಮ ಮಕ್ಕಳಂತೆ ಸಾಕಿ ಬೆಳೆಸಿದ್ದಾರೆ. ತಮಗೆ ತಾವೇ ಕಲ್ಲಾಗಿ ಲೋಕಕ್ಕೆ ಬೆಲ್ಲವಾಗಿದ್ದಾರೆ.
ಆಗಲಿಹುದಾದೀತು ಆದೊಡೇಂ ಪೋದೊಡೇಂ
ಈಗಳಿಹ ಕರ್ತವ್ಯವೇನೊ ನೋಡದನು
ತ್ಯಾಗದೊಳ್ ಭೋಗದೊಳ್ ಪ್ರಸ್ತುತೋದ್ಯೋಗದೊಳ್
ಜಾಗರೂಕನೊ ಯೋಗಿ – ಮರುಳ ಮುನಿಯ
ಯೋಗಿ ಹೇಗಿರಬೇಕೆಂಬ ಪ್ರಶ್ನೆಗೆ ಉತ್ತರವನ್ನು ನಮ್ಮೆದುರು ಇಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ ಈ ಮುಕ್ತಕದಲ್ಲಿ ಮಾನ್ಯ ಡಿ.ವಿ.ಜಿ. ಅದಕ್ಕೆ ಪೂರ್ವಭಾವಿಯಾಗಿ ಇನ್ನೊಂದು ಮೂಲಭೂತ ವಿಷಯವನ್ನು ಎತ್ತುತ್ತಾರೆ: ಆಗಬೇಕಾದದ್ದು ಆದೀತು; ಹಾಗಿರುವಾಗ ಆದರೇನು ಹೋದರೇ॑ನು? ಯಾರದೋ ಹುಟ್ಟು ಅಥವಾ ಸಾವು, ಯಾವುದೋ ಅಪಘಾತ ಅಥವಾ ಕಲಹ – ಆದರೇನು ಹೋದರೇನು? ಇಂತಹ ಘಟನೆಗಳು ಆದರೆ ಅಥವಾ ಆಗದಿದ್ದರೆ, ಅದರಿಂದಾಗಿ ಈ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಬದಲಾವಣೆಯೇನೂ ಆಗೋದಿಲ್ಲ. ಈ ಜಗತ್ತು ಮುಂದಕ್ಕೆ ಸಾಗುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತದೆ. ಆದ್ದರಿಂದ ನಿನ್ನ ಈಗಿನ ಕರ್ತವ್ಯ ಏನೆಂಬುದನ್ನು ನೋಡೆಂದು ಅವರು ಸೂಚಿಸುತ್ತಾರೆ. ಆಯಾ ಕ್ಷಣದ ಕರ್ತವ್ಯವನ್ನು ಮಾಡುವುದೇ ಮುಖ್ಯ. ತ್ಯಾಗ, ಭೋಗ, ಈಗಿನ ಕಾಯಕ (ಉದ್ಯೋಗ) – ಇವು ಎಲ್ಲದರಲ್ಲಿಯೂ ಯೋಗಿಯಾದವನು ಎಚ್ಚರದಿಂದ ಇರಬೇಕು. ಆಯಾ ಸನ್ನಿವೇಶದಲ್ಲಿ ತನ್ನ ಕರ್ತವ್ಯವನ್ನು ತಿಳಿದು ಮಾಡಬೇಕು.
ಉದಾಹರಣೆಗೆ ಸರಕಾರವನ್ನು ನಡೆಸುವವರ ಕರ್ತವ್ಯ ಏನು? ದಕ್ಷ ಹಾಗೂ ಪ್ರಾಮಾಣಿಕ ಆಡಳಿತವನ್ನು ಒದಗಿಸುವುದು. ಕರ್ನಾಟಕದಲ್ಲಿ ಆಡಳಿತದ ಅದಕ್ಷತೆಯ ಸೂಚಕ ಅಕ್ರಮ ರೇಷನ್ ಕಾರ್ಡುಗಳ ಸಂಖ್ಯೆ. ಈ ವರುಷ ೮೫ ಲಕ್ಷ ಅಕ್ರಮ ರೇಷನ್ ಕಾರ್ಡುಗಳನ್ನು ರದ್ದು ಪಡಿಸಲಾಗಿದೆ ಎಂಬುದು ಸಚಿವರ ಹೇಳಿಕೆ. ಇವನ್ನು ನೀಡಿದ್ದು ಯಾರು? ಆಹಾರ, ನಾಗರಿಕ ಪೂರೈಕೆ ಮತ್ತು ಗ್ರಾಹಕ ವ್ಯವಹಾರಗಳ ಇಲಾಖೆಯ ಅಧಿಕಾರಿಗಳು. ಹಾಗಿದ್ದರೆ, ಆ ಇಲಾಖೆಯಲ್ಲಿ ತುಂಬಿರುವ ಅದಕ್ಷತೆ ಮತ್ತು ಭ್ರಷ್ಟತೆಯ ಅಂದಾಜು ಮಾಡಿ. ರಾಜ್ಯದಲ್ಲಿ ಸಹಬಾಳ್ವೆಗೆ ಹಾಗೂ ಶಾಂತಿಯುತ ಜನಜೀವನಕ್ಕೆ ಪೂರಕವಾದ ವಾತಾವರಣ ನಿರ್ಮಾಣ ಸರಕಾರ ನಡೆಸುವವರ ಇನ್ನೊಂದು ಮುಖ್ಯ ಕರ್ತವ್ಯ. ಆದರೆ ಕರ್ನಾಟಕದ ಸರಕಾರ ಮಾಡಿದ್ದೇನು? ೧೦ ನವಂಬರ್ ೨೦೧೫ರಂದು ಟಿಪ್ಪು ಸುಲ್ತಾನ ಜಯಂತಿಯನ್ನು ಸರಕಾರಿ ವೆಚ್ಚದಲ್ಲಿ ಆಚರಿಸುವ ಮೂಲಕ ಸಮಾಜ ಒಡೆಯುವ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿದ್ದು. ಇದರಿಂದಾಗಿ ಪ್ರತಿಭಟನಾ ಗಲಭೆಗಳಿಗೆ ಮೂವರು ಬಲಿಯಾಗಿ, ಹಲವರು ಗಾಯಗೊಂಡಿದ್ದಾರೆ. ಸರಕಾರ ನಡೆಸುತ್ತಿರುವವರು ತಮ್ಮ ಕರ್ತವ್ಯದ ಬಗ್ಗೆ ಜಾಗರೂಕರಾಗಿದ್ದರೆ, ಇದನ್ನು ತಪ್ಪಿಸಬಹುದಾಗಿತ್ತು, ಅಲ್ಲವೇ?