ಒಂದಗಳು ಹೆಚ್ಚಿರದು, ಒಂದಗಳು ಕೊರೆಯಿರದು
ತಿಂದು ನಿನ್ನನ್ನ ಋಣ ತೀರುತಲೆ ಪಯಣ
ಹಿಂದಾಗದೊಂದು ಚಣ, ಮುಂದಕುಂ ಕಾದಿರದು
ಸಂದ ಲೆಕ್ಕವದೆಲ್ಲ – ಮಂಕುತಿಮ್ಮ
ಈ ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಬದುಕು ಎಷ್ಟು ದಿನ? ನಮ್ಮ ಋಣ ಮುಗಿಯುವ ವರೆಗೆ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಮಾನ್ಯ ಡಿ.ವಿ. ಗುಂಡಪ್ಪನವರು ಈ ಮುಕ್ತಕದಲ್ಲಿ.
ಇಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಜೀವನ ಒಂದು ಊಟವಿದ್ದಂತೆ. ಅನ್ನದ ಅಗಳು ಅಗಳಿನಲ್ಲಿಯೂ ಅದರ ಖಚಿತ ಲೆಕ್ಕಾಚಾರ. ಈ ಊಟದಲ್ಲಿ ನಮಗೆ ಒಂದೇ ಒಂದು ಅನ್ನದ ಅಗಳನ್ನು ಹೆಚ್ಚು ತಿನ್ನಲಾಗದು. ಹಾಗೆಯೇ ನಮಗೆ ತಿನ್ನಲು ದಕ್ಕುವ ಅಗಳು ಒಂದೇ ಒಂದು ಕಡಿಮೆಯಾಗದು.
ಯಾವ ಕ್ಷಣ ಇಲ್ಲಿಯ ನಮ್ಮ ಬದುಕಿನ ಲೆಕ್ಕಾಚಾರ ಮುಗಿಯುತ್ತದೆಯೋ, ಅದೇ ಕ್ಷಣ ನಮ್ಮ ಮುಂದಿನ ಪ್ರಯಾಣ ಶುರು. ಈ ಲೆಕ್ಕಾಚಾರವೂ ನೂರಕ್ಕೆ ನೂರು ಖಚಿತ. ಇದರಲ್ಲಿಯೂ ಒಂದೇ ಒಂದು ಕ್ಷಣವೂ ಬೇಗನೇ ಆಗದು ಅಥವಾ ತಡವಾಗದು.
ಭಾರತದ ವೈದಿಕ ಪರಂಪರೆಯ ದಿಗ್ಗಜ ಶಂಕರಾಚಾರ್ಯರು ನಡುವಯಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ವಿಧಿವಶರಾದರು. ಭಾರತದ ವೈದಿಕ ಜ್ನಾನಸಂಪತ್ತಿನ ಸತ್ವವನ್ನು ಪ್ರಪಂಚಕ್ಕೆ ತೋರಿಸಿಕೊಟ್ಟ ದೈತ್ಯಪ್ರತಿಭೆ ಸ್ವಾಮಿ ವಿವೇಕಾನಂದರೂ ನಡುವಯಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಲೀನವಾದರು. ಅವರು ಇನ್ನಷ್ಟು ವರುಷ ಬದುಕಿದ್ದರೆ, ಇನ್ನೆಷ್ಟು ಸಾಧನೆಗಳನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರೋ! ಅಷ್ಟು ಬೇಗನೇ ಅವರು ನಮ್ಮನ್ನು ಅಗಲಿದ್ದಕ್ಕೆ ಒಂದೇ ಒಂದು ವಿವರಣೆ: ಅವರ ಈ ಮಣ್ಣಿನ ಋಣ ತೀರಿತು.
೧೯ ಸಪ್ಟಂಬರ್ ೨೦೧೪ರಂದು ತೀರಿಕೊಂಡ ಮ್ಯಾಂಡೊಲಿನ್ ಶ್ರೀನಿವಾಸ್ ಮಹಾನ್ ಪ್ರತಿಭೆ. ಕರ್ನಾಟಕ ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ಸಂಗೀತ ಕ್ಷೇತ್ರದಲ್ಲಿ ಬಳಕೆಯಲ್ಲೇ ಇಲ್ಲದಿದ್ದ ಮ್ಯಾಂಡೊಲಿನನ್ನು ಅದಕ್ಕೆ ಒಗ್ಗಿಸಿ ಅಮರರಾದರು. ಯಾರು ಎಣಿಸಿದ್ದರು ಅವರು ೪೫ನೇ ವರುಷದಲ್ಲೇ ತಮ್ಮ ಇಹಲೋಕದ ಪಯಣ ಮುಗಿಸುತ್ತಾರೆಂದು? ಆದರೆ, ಅಷ್ಟರಲ್ಲೇ ಅವರು ಸಂಗೀತಕ್ಕೆ ಅಗಾಧ ಕೊಡುಗೆಯನ್ನಿತ್ತು ತಮ್ಮ ಋಣ ಪೂರೈಸಿದ್ದಾರೆ, ಅಲ್ಲವೇ?
ಎನಿತ ಜಗಕಿತ್ತೆ ನೀಂ ಕೊಂಡೆಯೆನಿತದರಿಂದ
ಗಣಿತವದೆ ನಿನ್ನ ಯೋಗ್ಯತೆಗೆ ನೆನೆದದನು
ಉಣು ಬೆಮರಿ, ನಗು ನೊಂದು, ನಡೆ ಕುಂಟುತಲುಮೆಂದು
ಹಣೆಯ ಬರಹವೊ ನಿನಗೆ – ಮರುಳ ಮುನಿಯ
ಈ ಭೂಮಿಗೆ ನಾವು ಬಂದಾಗಿದೆ. ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರೂ ಬಂದ ಕ್ಷಣದಿಂದಲೇ ಒಂದು ಲೆಕ್ಕಾಚಾರ ಶುರುವಾಗಿದೆ: ಈ ಜಗತ್ತಿಗೆ ಕೊಟ್ಟದ್ದು ಎಷ್ಟು? ಈ ಜಗತ್ತಿನಿಂದ ಪಡೆದದ್ದು ಎಷ್ಟು? ಈ ಗಣಿತವೇ ನಮ್ಮ ಯೋಗ್ಯತೆಯ ಮಾನದಂಡ ಎಂದು ವಿವರಿಸುತ್ತಾರೆ ಮಾನ್ಯ ಡಿ.ವಿ.ಜಿ.ಯವರು.
ನಾವು ಪಡೆದದ್ದಕ್ಕಿಂತ ಕೊಟ್ಟದ್ದು ಜಾಸ್ತಿಯಿದ್ದರೆ ಮಾತ್ರ ಇಲ್ಲಿ ನಮಗೊಂದು ಯೋಗ್ಯತೆ ಎಂಬುದನ್ನು ನಾವು ಮನಗಾಣಬೇಕು. ಹಾಗೆಯೇ ಬದುಕಬೇಕು – ಆಗ ನಮ್ಮ ಬದುಕಿಗೊಂದು ಬೆಲೆ. ಕಷ್ಟಪಟ್ಟು ದುಡಿದು ಅದರ ಫಲವನ್ನು ಮಾತ್ರ ಉಣ್ಣುವವರಾಗಬೇಕು. ದಿನದಿನವೂ ಎದುರಾಗುವ ಸಂಕಟಗಳನ್ನು ಅನುಭವಿಸಿ, ಹರುಷದಿಂದ ಬಾಳಬೇಕು. ಜೀವನದ ಎಡರುತೊಡರುಗಳಿಂದ ನಾವು ಕುಂಟಬೇಕಾದೀತು; ಆದರೆ ಬದುಕಿನ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ ನಡೆಯುತ್ತಲೇ ಇರಬೇಕು – ಕುಂಟುತ್ತಲೇ ನಡೆಯಬೇಕು. ಅದೆಲ್ಲ ನಮ್ಮನಮ್ಮ ಹಣೆಯಬರಹ – ಅದನ್ನು ಅನುಭವಿಸಲೇ ಬೇಕು.
ಧೀಮಂತ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವದ ಡಿ.ವಿ. ಗುಂಡಪ್ಪನವರು ಹೀಗೆ ಹೇಳಿದ್ದು ಮಾತ್ರವಲ್ಲ; ಹಾಗೆಯೇ ಬಾಳಿದರು. ಡಾ. ಮೋಕ್ಷಗುಂಡಂ ವಿಶ್ವೇಶ್ವರಯ್ಯ ಅವರು ಆಡಳಿತದ ವಿಷಯಗಳಲ್ಲಿ ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಡಿ.ವಿ. ಗುಂಡಪ್ಪನವರ ಸಲಹೆ ಕೇಳುತ್ತಿದ್ದರು. ಅದಕ್ಕಾಗಿ ಗುಂಡಪ್ಪನವರು ಸಂಭಾವನೆ ಪಡೆಯಬೇಕು ಎಂಬುದು ಡಾ. ವಿಶ್ವೇಶ್ವರಯ್ಯನವರ ಆಗ್ರಹ. ಹಾಗಾಗಿ, ಡಿ.ವಿ.ಜಿ.ಯವರು ಸಂಭಾವನೆಯ ಚೆಕ್ಕುಗಳನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸಿದರು. ತಮ್ಮ ಆರ್ಥಿಕ ಸ್ಥಿತಿ ಚೆನ್ನಾಗಿಲ್ಲದಿದ್ದರೂ, ಸಂಭಾವನೆಯ ಯಾವುದೇ ಚೆಕ್ಕನ್ನು ಡಿ.ವಿ.ಜಿ.ಯವರು ನಗದೀಕರಿಸಲಿಲ್ಲ. ಸರಕಾರಕ್ಕೆ ಸಲಹೆ ನೀಡುವುದು ತನ್ನ ಧರ್ಮ, ಅದಕ್ಕಾಗಿ ಸಂಭಾವನೆ ಪಡೆಯಬಾರದು ಎಂದು ನಂಬಿದ ಮಹಾನ್ ಮಾನವ ಅವರು.
ಇಂದು ಏನಾಗಿದೆ? ನಾವೆಲ್ಲರೂ ಸಮಾಜದಿಂದ, ದೇಶದಿಂದ ಇನ್ನಷ್ಟು ಮತ್ತಷ್ಟು ಪಡೆಯುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತೇವೆ. ಬದಲಾಗಿ, ಸಮಾಜ ಹಾಗೂ ದೇಶಕ್ಕೆ ಕೊಡುವ ಚಿಂತನೆ ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಮೂಡುವುದೇ ಇಲ್ಲ. ಕರ್ನಾಟಕ ಸರಕಾರದಿಂದ ಪಡಿತರ ಕಾರ್ಡ್ ಪಡೆದ ಕುಟುಂಬಗಳ ಸಂಖ್ಯೆ ಒಂದು ಕೋಟಿ ಮೂರು ಲಕ್ಷ. ಇದರಲ್ಲಿ ಅಕ್ರಮ ಕಾರ್ಡುಗಳ ಸಂಖ್ಯೆ ೧೫ ಲಕ್ಷಕ್ಕಿಂತ ಅಧಿಕ! ಇದು ನಮ್ಮ ನೈತಿಕ ಪತನವನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತದೆ. ಇನ್ನಾದರೂ ಕೊಡಲು ಕಲಿಯೋಣ.